Eibarko euskara hiztegia
biztu
1.
bizte
( biztutze)
.
du
ad.
(
TE).
Resucitar,
volver la vida,
volver a vivir.
Hilda daguana bizira etorri edo ekarri.
Hirugarren egunian biztu zan hildakuen artetik. / El tercer día resucitó de entre los muertos. /
Ardau honek, hildakuak biztutzen dittu. / Este vino resucita a los muertos. /
-"Jauna, zu hamen egon baziña, ez zan hilgo nere anaia; baiña badakit Jaungoikuari eskatu deixozuna harek emongo detsuna zuri". Esan zetsan Jesusek: -"Biztuko da zure anai hori" -"Azkenengo egunian biztutzia doguna, ondo dakit nik..."
2.
bizte
( biztutze)
.
du
ad.
(
TE).
Encender.
Sua edo argixa.
Goizeko bostetarako biztutzen dau argixa, eguneroko tariari ekitzeko. / Para las cinco de la mañana enciende la luz para comenzar su diaria tarea.